- Roepnaam: Michel
- Geboren: 01/11/1964 in Amsterdam
- Overleden: 22/06/2010 in Nederhorst den Berg
Foto's
Video's
Tegeltje open
Probeer uit iedere dag iets moois te halen 
Michel Tony Ten Have
Iedereen kan kijken RavesteaBiografie: (geplaatst: 28/06/2020)
Michel Tony ten Have
Hier herdenk ik het leven van Michel. Helaas is hij op 22 juni 2010 overleden aan de gevolgen van een zware hersentumor.
Hij blijft voor altijd in mijn hart. Mijn liefde voor hem gaat door de dood heen.
In deze memorial kun je de herdenkingsvideo die ik voor hem heb gemaakt bekijken. Ik stel het op prijs als jij herinneringen, afbeeldingen, video’s of persoonlijke verhalen hier met mij deelt.
Annemiek ten Have-Ravestein
Lees meer
Tijd heelt niet alle wonden. ‼️💔
Lieve Annemiek,
Je hebt een heel mooie hommage gemaakt voor je grote liefde. Michel heb ik slechts zeven jaar meegemaakt, maar ik vergeet hem nooit. Voor het eerst ontmoet in 2003 in Ankeveen. We bleken al gauw iets gemeen te hebben: militair. Hij bij de marine, ik beroeps bij de luchtmacht b.d. We smeedden snode plannen om dat zooitje in Ankeveen in het gareel te krijgen. Een verlichte militaire dictatuur leek ons wel wat. Uiteraard Michel als dictator. Hij ws dan weer wel zo sportief om mij de tweede plaats te gunnen. De mensen zouden dan bijvoorbeeld met trompetgeschal naar te koffietafel worden gedirigeerd. We hebben geen trompettist kunnen vinden en in Ankeveen is het nog steeds een ongeregeld zooitje. Maar de plannen waren hilarisch en gelukkig onuitvoerbaar. Er werd regelmatig gebarbecued. Michel had een voorkeur om met z’n zessen aan tafel te zitten, Michel, Annemiek, Karin, Gert, Wilma en Henk. Sommige mensen noemden ons gekscherend “de family”. Het werd wreed verstoord. Michel overleed in de zomer, Karin in de Winter, Gert na hersenletsel een paar jaar later. De herinneringen zijn warm.
Later in Utrecht, waar we Michel een paar maal bezochten, werden de gesprekken wat serieuzer, terwijl Annemiek als een prachtige prinses om hem heen vlinderde. De laatste keer dat ik Michel sprak, kwamen we tot de conclusie: De Schepping is een intelligent ontwerp.
Liefs van Henk van Corler en uiteraard van Wilma
Dag Annemiek, ik heb tot 2008 met Michel bij Oost-Watergraafsmeer gewerkt en kan mij zijn tomeloze energie en opgewektheid nog goed herinneren. In die tijd was ik bezig met een kleine reorganisatie en heb veel met hem kunnen sparren. Een grappig feit blijft mij nog altijd bij. Tijdens een sollicitatieronde adviseerde Michel mij om de kandidaat uit te nodigen omdat deze volgens het cv een vogelaar was. Ik heb zijn advies opgevolgd en de kandidaat is inderdaad aangenomen en ik vergeet nooit meer wat een vogelaar is.
groeten
Sjoerd van Houten
Lieve Annemiek,
Wat een mooi eerbetoon aan Michel! Ik herinner mij Michel nog heel goed. In de ruim zeven jaar dat wij een relatie hadden, hebben wij samen mooie dingen meegemaakt. Eilandhoppen in Griekenland met de rugzak was een van de hoogtepunten. Wat een avontuur. De ene nacht luxe in een hotel; de andere nacht in een mierenhoop op de camping.
Het was met Michel nooit saai.
Zo oneerlijk dat Michel jong is overleden aan die afschuwelijke ziekte. Ik had jullie samen nog vele jaren gelukkig gegund.
Lieve groet,
Esther van Asperen
Hoi Annemiek,
Je hebt een prachtig eerbetoon voor Michel gemaakt!
Benidorm 1984, wij zijn met 5 vrienden in Spanje.
Op een van de eerste avonden ontmoeten Michel & ik twee leuke Schotse meiden waar wij een avond mee gingen stappen.
Welopgevoed als wij waren hadden wij gezegd hun in de nacht thuis te brengen omdat het s’ nachts gevaarlijk kon zijn.
Wij werden echter door de dames volslagen onder tafel gedronken met als resultaat dat wij thuis werden gebracht i.p.v andersom.
Zomaar een herinnering aan Michel, een van de velen die ik met hem heb meegemaakt.
Kleurrijk persoon, soms prikkelend en provocerend maar met het hart op de goede plaats.
Mis hem nog altijd.
Hallo Annemiek,
Ik weet niet of je mij nog kunt herinneren. Ik was een goeie vriend van Gert en Karin, van het naturistenlandje van de ALB. Daar heb ik Michel leren kennen.
Ik ben lid van de ALB in 2006 geworden, dus ik heb Michel en jou daar nog zo,n drie en een half jaar ontmoet. We hebben regelmatig gesprekken gehad op de steiger en ook met elkaar gegeten, ook met Henk en Wilma van Corler. Ik heb daar nog hele goeie en warme herinneringen aan.
Ik vind het heel knap hoe je de video hebt gemaakt en zo Michel weer dichterbij hebt gehaald.
Ik wens je alle goeds voor de toekomst. Misschien zie ik weer eens op het landje.
lieve groet van Monique Born
Goed dat je vanuit jouw perspectief jouw herinneringen aan Michel met alle naasten deelt. Het blijft treurig dat iemand die zo jong is, moet overlijden. Ook voor jou is het een gebeurtenis geweest die je leven veranderd heeft en dat is ook niet gek. Mooi dat je jullie leven samen hebt beschreven zoals hij in jouw beleving was, en je alle gebeurtenissen hebt neergezet zoals jij ze zag. Het is jouw eerbetoon aan hem, van niemand anders. Ondanks dat je van hem geen heilige maakt en je met diverse voorbeelden toont dat hij een rebelse macho kon zijn, spat de liefde er vanaf.
Indrukwekkende memorial. Mooi gedaan Annemiek.
Ik herinner me Michel natuurlijk nog heel goed. Wij zijn zeer intensief met elkaar omgegaan toen we twintigers waren. Aan die periode moet ik nog regelmatig denken. Uitstapjes naar Engeland, Schotland en vooral Rome staan op mijn netvlies gegrift.
In het modebewuste Rome kwamen deze 2 mannetjes gekleed in korte broeken, alsof ze op safari waren, de Italianen even vertellen waarom de vierkante pizzaas uit Kortenhoef beter waren dan wat hier te krijgen is. De Italiaanse familie van Michel kon er de humor wel van inzien.
Zomaar een anekdote die aangeeft hoe Michel in mijn beleving kon zijn. Een tikkeltje rebels en de boel opstoken maar ook sociaal en met het hart op de goede plaats.
Een goeie vriend die helaas te jong is overleden maar wel veel van het leven wist te maken.
Liefs en groet,
Jaap
Johan en ik hebben het nog vaak over Michel. Nog steeds missen we hem. Voor jou is dit gemis iets wat dagelijks terugkeert. Maar inderdaad probeer van elke dag iets moois te maken, want die dag komt nooit meer terug.
Veel liefs
Johan en Cisca
Heijboer